در این کتاب کوشیده شده با پرداختن به تصویرهای نمادین، استعاری و مجازی، گونه‌ای از سینما بررسی شود که دست‌کم در جامعه‌ی ما کمتر بدان توجه شده، و ان سینمای شعر است که برخی از فیلم‌های تارکوفسکی نمونه‌های ارزنده‌ی آن هستند. همچنین مبحث هنر و ادبیات ذهنیت، که برای درک تحولات هنر و ادبیات از مدرنیته به پسامدرنیته ضروری‌ست، و چه‌گونه‌گی حرکت هنر از رئالیسم به رمانتیسم و سمبولیسم و دیگر مکاتب غیر رئالیستی مدرن و هایپر رئالیستی پسامدرن، دنبال می شود. دکتر صنعتی هراس از مرگ و اشتیاق جاودانه‌گی را همچون انگیزه‌ی خلاقیت در سینمای تارکوفسکی می‌بیند و نشان می‌دهد که در اپار او اسطوره‌سازی به نیت بازگرداندن اسطوره است نه اسطوره زدایی آن‌گونه که برای مثال هدایت در بوف کور کرد.
مباحث کتاب بدین قرار است:
قسمت نخست: هنر و ادبیات ذهنیت از «مدرنیته» به «پس–مدرنیته»
قسمت دوم: زمان و نامیرایی در سینمای تارکوفسکی
- تارکوفسکی، زمان و سینما
- قهرمانیگری، انکار مرگ و سفر به جاودانه‌گی
- عشق نخستین و گناه آغازین
- رستگاری در عشق و ایمان
- تصویرهای نمادین مذهبی
- نقش‌مایه‌های تثلیث و تربیع در سینمای تارکوفسکی
- وابسته‌گی، پیوند گسستگی و «اضطراب از هم فروپاشیدگی»
